28 กันยายน 2555

วันนี้ TMAC เงียบเหงา

วันนี้ วันศุกร์ที่ 28 ก.ย.2555 หลายคนที่เคยทำงานร่วมกันใน TMAC เตรียมเก็บของคืนบ้านพัก ทยอยเดินทางกลับหน่วยงานต้นสังกัดของตัวเองเพราะอีก 2 วันก็จะต้องกลับไปทำงานที่เดิมแล้วเพราะหมดปีงบประมาณ  ที่เป็นเช่นนี้ เพราะ TMAC เป็นหน่วยเฉพาะกิจที่ตั้งขึ้น ไม่มีอัตรากำลังพลที่แน่นอน คนที่มาทำงานที่นี่จะมีคำสั่งช่วยราชการปีต่อปีไป  พอสิ้นปีงบประมาณก็ต้องพิจารณากันใหม่  

พ.อ.ณรงค์ฤทธิ์ สุวรรณบุบผา
หลายคนก็ไม่อยากกลับ... 
หลายคนก็อยากกลับ... 
หลายคนก็ต้องกลับ...เพราะยังมีอีกหลายคนที่อยากมา....
และหลายคนก็อยากให้กลับ....แต่ก็ยังคงอยู่....

ผมมาทำงานที่นี้ ตั้งแต่ปลายเดือน มี.ค.2555 จนถึงวันนี้ก็ 6 เดือนกว่า โชคดี..ที่ผู้บังคับบัญชายังให้โอกาสผมทำงานที่นี่ต่ออีก 1 ปีในปีงบประมาณ 2556  ซึ่งก็ยังไม่รู้ว่า ผมจะอยู่ในส่วนไหนของ TMAC เพราะหัวหน้า TMAC ก็ย้ายมาใหม่เหมือนกัน จึงต้องรอท่านพิจารณาก่อน

ในส่วนประสานการปฎิบัติและประเมินผลที่ผมทำงานอยู่ มีเพื่อนร่วมงานที่ต้องกลับไป 3 คน คนแรกคือ พ.อ.ณรงค์ฤทธิ์ สุวรรณบุบผา ซึ่งเป็นเพื่อนเตรียมทหารและนายร้อย จปร.รุ่นเดียวกับผม ท่านลาออกจากราชการก่อนกำหนดเพราะท่านเบื่อความไม่เป็นธรรมในระบบราชการ  ท่านเป็นผู้ที่มีความรู้และประสบการณ์ด้านทุ่นระเบิดสูงมาก น่าเสียดายที่กองทัพไทยต้องเสียคนเช่นนี้ไป แต่คิดว่าท่านคงไปไหนไม่ไกลจากเรื่องราวของทุ่นระเบิด ทราบข่าวว่าท่านได้รับการทาบทามไปเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านทุ่นระเบิดให้กับองค์กรเอกชนแห่งหนึ่ง  

ร.ท.บุญสวน คำเต็ม
คนที่สอง ร.ท.บุญสวน คำเต็ม ผู้หมวดท่านนี้ต้องกลับไปเรียนต่อชั้นนายร้อย หลังจากเรียนจบก็ทำงานอยู่ที่ต้นสังกัด พล.ร.2 ที่ จ.ปราจีนบุรี  และก็ไม่รู้ว่าจะได้กลับมาอีกหรือปล่าว เสียดายความรู้เกี่ยวกับการ QC และ QA ที่ท่านสะสมเอาไว้ในตัวเอง ท่านเป็นคนที่ใฝ่รู้ใฝ่เรียน หมั่นหาความรู้ใหม่ๆ อยู่เสมอเพื่อนำมาใช้ในการปฏิบัติงาน  คนที่สามเป็นนายสิบที่เก่งในเรื่องฐานข้อมูลต่างๆ เกี่ยวกับทุ่นระเบิด มีความรู้ในด้านเทคโนโลยีสารสนเทศเป็นอย่างดี คือ จ.ส.อ.นพรัตน์ บ่อทรัพย์  ต้องกลับศูนย์การบินทหารบก จ.ลพบุรี เพราะผู้บังคับบัญชาไม่ให้ตัวอยู่ต่อ จ่าฯ คนนี้เก่งมีทักษะหลายด้าน ความประพฤติดี และมีแววว่ากองทัพไทยจะเสียจ่าฯ คนนี้ไปอีกคน เพราะเตรียมปรับโอนย้ายไปกระทรวงมหาดไทย  

พอถึงวันจันทร์ที่ 1 ต.ค.2555 ผมคงได้พบเพื่อนร่วมงานหน้าใหม่ๆ อีกหลายท่าน  แต่ก็คงต้องอยู่ในช่วงเรียนรู้และการสอนงาน กว่าจะได้เริ่มทำงานได้ก็คงยืดยาวไปถึงต้นเดือน พ.ย.2555 และก็ไม่รู้ว่าจะทำงานได้มีประสิทธิภาพแค่ไหน  เพราะที่ TMAC นี้ ผู้ที่ปฏิบัติงานต้องใช้ความรู้และประสบการณ์ในการทำงานเป็นสำคัญเพราะมันเป็นความรู้เฉพาะด้านเกี่ยวกับทุ่นระเบิด 

ที่  TMAC นี้ ผมสังเกตุว่าขาดระบบการจัดการความรู้ขององค์กร จึงเกิดปัญหาที่ว่า "เมื่อกำลังพลเก่ากลับไป ความรู้ก็ติดตัวกำลังพลไปด้วย องค์กรไม่มีความรู้ที่จะให้กำลังพลใหม่นำมาใช้ในการปฏิบัติงานเพื่อต่อยอดต่อไป"   กำลังพลที่สับเปลี่ยนกันในแต่ละปี ไม่มีโอกาสถ่ายทอดความรู้ให้กันและกัน เพราะไม่รู้ว่า "ใครจะอยู่ ใครจะไป และใครจะมา" 

การทำงานของ TMAC จึงเหมือนกับต้องเริ่มต้นใหม่ทุกปีไป

วันนี้ TMAC เหงียบเหงา แทบไม่ค่อยได้ยินเสียงพูดคุยกันเหมือนเดิม ด้านนอกฟ้าก็ครึ้มทมึน ฝนกำลังจะตก  ยิ่งทำให้ผมรู้สึกเหงามากยิ่งขึ้น เพื่อนณรงค์ฤทธิ์ฯ ของผมก็ไม่มาทำงานแล้ว....ผู้หมวดบุญสวน และจ่านพรัตน์ ก็ไม่มาเช่นกัน....


จ.ส.อ.นพรัตน์ บ่อทรัพย์
ขอให้โชคดีทุกคน
ถ้ามีโอกาส เราอาจจะได้ทำงานร่วมกันอีก

*******************************


ไม่มีความคิดเห็น: