11 มีนาคม 2556

เหตุการณ์เล็กๆ ที่ชายขอบประเทศไทย


เมื่อต้นเดือน มี.ค.2556 ผมได้ไปตรวจสอบประเมินผลพื้นที่ที่มีทุ่นระเบิดฝังอยู่ตามบริเวณแนวชายแดนไทย-กัมพูชา แถว บ้านร่มไทร ต.ทัพไทย อ.ตาพระยา จ.สระแก้ว 

ชาวบ้านเล่าให้ผมฟังหลายคนด้วยความอัดอั้นและน้อยเนื้อต่ำใจ เรื่อง ที่ดินทำกินในเขตแผ่นดินไทยที่เคยทำมาหากินมาแต่ครั้งปู่ย่าตายายตกทอดกันมา บัดนี้..กลับถูกทหารเขมรอันธพาลถือปืนเข้ามาอาละวาดข่มขู่ ห้ามไม่ให้เข้าไปทำกิน บอกว่าเป็นพื้นที่ทับซ้อน ส่วนกำลังทหาร ตชด.หรือป่าไม้ของไทย ก็ทำเป็นทองไม่รู้ร้อน ไม่รู้ไม่เห็น ยอมให้ทหารเขมรเหิมเกริม มารังแกราษฎรไทยในเขตผืนแผ่นดินไทย 

เขมรใช้ยุทธศาสตร์ให้ราษฎรเขมรรุกคืบเข้าพื้นที่ติดขอบชายแดน ปลูกบ้านช่องอยู่อาศัย ทำมาหากินให้เต็มพื้นที่ มีกองกำลังคอยคุ้มกันความปลอดภัยให้ แล้วค่อยๆ ขยับรุกกินพื้นที่เข้ามาในประเทศไทยเรื่อยๆ แต่ยุทธศาสตร์ประเทศไทย กลับเอาราษฎรไทยออกจากพื้นที่ อ้างเพื่อความปลอดภัย แต่ก็ไม่เห็นทำอะไรกับเขมรที่รุกล้ำเข้ามา 

"ที่ดินของฉัน แต่ฉันเข้าไปทำกินไม่ได้ ทั้งๆ ที่มันอยู่ในเขตแดนไทย แล้วจะให้ฉันทำยังไง" 

นี่คือคำถามที่ชาวบ้านแถวนั้นถามเหมือนๆ กันเกือบทุกคน 

"ถึงแม้หัวหน้าฯ(หมายถึงผม) จะกู้ระเบิดออกหมดแล้ว ฉันก็ยังเข้าไปทำมาหากินไม่ได้อยู่ดี เพราะไอ้ทหารเขมร..พวกนี้แหละ" 

ชาวบ้านยังเล่าต่อว่า "ตรงบ้านฉันนี้ มันมีการขนของเถื่อนกัน ไม่ว่าจะเป็นข้าว เป็นไม้ จากฝั่งเขมรเข้ามาฝั่งไทย นายทุนและนักการเมืองทั้งไทยและเขมร มันรู้กัน ข้าราชการไทยไอ้ตัวใหญ่ๆ ก็เอากับเขาด้วย ทั้งทหาร ตชด. ป่าไม้ ตัวเล็กตัวน้อยก็ได้ส่วนแบ่งเหมือนกัน บ้านฉันถึงเป็นอย่างนี้แหละ มันไม่อยากให้พวกฉันเห็นความชั่วของพวกมัน" 

หลักเขตที่  30
ไทย-กัมพูชา
ผมฟังแล้วก็เศร้าใจ อยากช่วยพวกเขา...แต่ก็ไม่รู้จะช่วยอย่างไรดี 
ก็ได้แต่นำมาเขียนไว้ในบทความนี้แหละ..เพื่อเล่าสู่กันฟัง 
ก็ไม่รู้มันจะได้ประโยชน์อะไรบ้างหรือปล่าว 

ผมถามว่าเคยร้องเรียนเรื่องนี้กับใครบ้างหรือปล่าว 

ชาวบ้านบอกว่าร้องเรียนหมดแล้ว ทั้งผู้ใหญ่ กำนัน อบต. กองกำลังทั้งตำรวจทหาร ข้าราชการ ส.ส. แม้แต่กรรมาธิการคณะต่างๆ ที่มาตรวจมาเยี่ยมไม่รู้กี่คณะ แต่ไม่เคยมีใครมาแก้ปัญหาให้พวกฉันสักคน 

ครั้งนี้.. พวกฉันตั้งใจ จะไปร้องเรียนนายกรัฐมนตรีที่กรุงเทพฯ เลย 

ผมถามว่า "ทำไม คิดว่านายกรัฐมนตรี จะแก้ปัญหานี้ได้" 
ชาวบ้านตอบว่า "ก็ไม่รู้เหมือนกัน เพราะฉันไม่รู้จะไปพึ่งใครแล้ว" 

เหตุการณ์นี้ อาจจะเป็นเหตุการณ์เล็กๆ ในหมู่บ้านชายขอบแห่งหนึ่ง แต่จริงๆ แล้วมันเกิดขึ้น เกือบตลอดแนวชายแดนไทย-กัมพูชา หากรัฐบาลไม่แก้ปัญหาเรื่องนี้อย่างจริงจัง อ้างแต่ว่าเกรงจะเกิดผลกระทบต่อความสัมพันธไมตรีระหว่างประเทศ แล้วทำไมเขมรมันจึงกล้าทำ..ต้องรอให้มันรุกพื้นที่จนเบ็ดสร็จเสียก่อนหรือ จึงค่อยลงมือแก้ไข.. 


(ผลพวงจากการสู้รบตามแนวชายแดน)
ชาวบ้านท่านนี้ เหยียบทุ่นระเบิด
ในพื้นที่ทำกินของตัวเอง 
























********************* 
ชาติชยา ศึกษิต 9 มี.ค.2556

1 ความคิดเห็น:

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

วอนไปยังผู้มีอำนาจให้ช่วยเหลือ แต่ไม่แน่ใจว่าเขาขะช่วยหรือเปล่า เพราะกลัวเดือดร้อน ก็ให้ประเทศมันล่มสลายไปตามเวรตรากรรม